![جوانها هم مطمئن باشند که امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. بیخود صحبت اینکه اگر دخالت نظامی[کند]، مگر امریکا می‌تواند دخالت نظامی در این مملکت بکند؟ امکان برایش ندارد. تمام دنیا توجهشان الآن به اینجاست. مگر امریکا می‌تواند مقابل هم? دنیا بایستد و دخالت نظامی بکند؟ غلط می‌کند دخالت نظامی بکند.](http://www.farhangnews.ir/sites/default/files/content/images/story/92-09/02/imam-khomeini.jpg "نظر امام خمینی(ره) درباره حمله آمریکا به ایران")
برگی از صحیفه امام(ره)؛
نظر امام خمینی(ره) درباره حمله آمریکا به ایران
جوانها هم مطمئن باشند که امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. بیخود صحبت اینکه اگر دخالت نظامی[کند]، مگر امریکا می‌تواند دخالت نظامی در این مملکت بکند؟ امکان برایش ندارد. تمام دنیا توجهشان الآن به اینجاست. مگر امریکا می‌تواند مقابل هم? دنیا بایستد و دخالت نظامی بکند؟ غلط می‌کند دخالت نظامی بکند.
به گزارش فرهنگ نیوز، بازخوانی بیانات ارزشمند حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، در خصوص آمریکا و احتمال حمله نظامی آن کشور مستکبر به ایران پس از اشغال لانه فساد و جاسوسی نشانگر عمق بینش ایشان و حقارت آن کشور جنایتکار است.
حضرت امام(ره) در این باره فرمودند: آن روزی که ملت ما در خیابانها ریختند، از بانوان محترمه و جوانهای محترم، ببینیم اینها چه می‌خواستند. آنکه خواستند شده است یا نشده است؟ آنهایی که می‌خواستند، آن که از سرتاسر کشور فریادش در خیابان و در کوچه‌ها و در مدارس و در همه جا بلند بود این بود که «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی». این سه تا کلمه بر سر زبان همه بود. آن روز، هیچ فکر دیگر نداشتند جز اینکه این رژیم را ساقطش کنند و تبدیلش کنند به یک رژیم دیگری، و آزادی به دست بیاورند بعد از اختناق پنجاه و چند ساله ـ اگر نگوییم دو هزار و پانصد ساله ـ و استقلال به دست بیاورند که ممالک دیگر آقایی اینجا نکنند و نیایند و ما را اسیر خودشان بکنند. اصول مسائلی را که ابتدایی؛ یعنی مسائل ابتدایی ملت ما بود این سه تا بود. اینها که می‌گویند «انقلاب شد و هیچی نشد»، می‌گویند این اصولی که اصولِ خواستِ دستِ اول ملت بود، این نشده است؟ یعنی الآن باز رژیم سلطنتی است؟ یعنی الآن باز اختناق است؟ یعنی الآن باز مشاورهای این دولتهای بزرگ در اینجا مشغول کار هستند و مشغول فعالیت هستند، و دولت ما یا ملت ما تحت سلطه آنهاست؟ خوب، اگر اینها را به شما بگویند، جوابش را شما خودتان می‌دهید که نه، اینها الآن حاصل است، این آزادی است که شما و ما را در اینجا جمع کرده است. شما پنج سال پیش از این امکان برایتان داشت که در یک همچو جلسه‌ای بنشینید صحبت بکنید؟ این آزادی است که شما در بیرون، در هر جا صحبت می‌کنید، انتقاد می‌کنید، از رژیم سابق انتقاد می‌کنید، از دولت لاحق انتقاد می‌کنید، اینها همه آزادی است. هیچ کس هم نمی‌آید به شما بگوید که نه، انتقاد نکنید. پس آزادی الآن حاصل است برای ما یکی از آن چیزهایی که ملت ما فریاد می‌کرد برایش، به دست آورده.
استقلال هم اگر چنانچه آنها می‌گویند که الآن امریکا در اینجا دارد حکومت می‌کند. شما می‌بینید که الآن مرکز فساد امریکا را جوانها رفته‌اند گرفته‌اند، و امریکاییهایی هم که در آنجا بوده گرفتند، و آن لان? فساد را به دست آوردند و امریکا هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، و جوانها هم مطمئن باشند که امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. بیخود صحبت اینکه اگر دخالت نظامی[کند]، مگر امریکا می‌تواند دخالت نظامی در این مملکت بکند؟ امکان برایش ندارد. تمام دنیا توجهشان الآن به اینجاست. مگر امریکا می‌تواند مقابل هم? دنیا بایستد و دخالت نظامی بکند؟ غلط می‌کند دخالت نظامی بکند.
نترسید، نترسانید. همین تعبیری که جوانهای ما از روی احساسات جوانی کردند که اگر چنانچه امریکا بخواهد دخالت نظامی بکند ما چه خواهیم کرد، اصلاً این «اگر»ش را هم نباید بگویند. امریکا عاجز از این است که دخالت نظامی در اینجاها بکند. اینها یک مسائلی در پیششان است، یک مطالبی در پیششان است که روی آن مطالب گرفتاریهایی دارند، نمی‌توانند این کارها را بکنند. اگر آنها می‌توانستند دخالت نظامی بکنند، شاه را نگه می‌داشتند. با تمام قدرتشان، قدرتهای تبلیغی[تلاش]کردند که نگهش دارند و ملت ما اعتنا نکرد به آن. و نه تنها او، هم? قدرتها پشت سر هم ایستاده بودند که نگه دارند شاه را و نتوانستند نگه دارند. برای اینکه ملت، یک چیزی را که می‌خواهد، نمی‌شود مقابل ملت بایستد کسی و چه بکند، هیچ ابداً. این مطلب را از جوانهای ما پیش نیاورند؛ این مطلب را که دخالت نظامی[است]. آنها همیشه دخالتهایشان، دخالتهای شیطنتی است؛ توطئه است. آنها اگر بخواهند یک کاری هم بکنند، وادار می‌کنند جوانهای ما را که آنها تظاهر بکنند و در تظاهر، عمال آنها بیایند درگیری بکنند با اینها و یک غائله راه بیندازند که ما نتوانیم یک محیط آزاد پیدا بکنیم. یک محیط آرام پیدا بکنیم و مسائلی را که می‌خواهیم طرح بکنیم، و می‌خواهیم ایجاد بکنیم، بتوانیم. آنها از این راهِ شیطنتها پیش می‌آیند. آنها شیطانهایشان را پیش همین جوانهای صافدل عزیز می‌فرستند تبلیغات می‌کنند. می‌نویسند به دیوار؛ چه می‌کنند، چه، چه، چه. یک وقت می‌بینیم که یک عده جوان را راه انداختند توی خیابانها به یک تظاهراتی؛ تظاهرات بحق، لکن آنها از همین تظاهرات بحق می‌خواهند استفاد? ناحق بکنند.
منبع: صحیفه امام، ج10، ص: 515
