تحلیل المانیتور: ایران می گوید: آمریکا زمان دارد، ولی روحانی ندارد
کنت ام. پولاک می گوید: باید سریع تر به روند دیپلماسی کمک کرد نه بخاطر نیاز آمریکا، بلکه بخاطر اینکه روحانی احتیاج دارد
همچنین «مؤسّسه واشینگتُن» در 27 مهرماه درباره اختیارات رئیس جمهور آمریکا بدون مجوّز «کنگره»، چنین توضیح داده بود: «اگرچه ممکن است رئیس جمهور ناچار باشد، بهای سنگینی را برای عدم اجرای یک قانون متحمّل شود، ممکن است؛ بعضی در «کنگره» ترجیح دهند که «کاخ سفید» این کار را انجام دهد. چنین رویکردی به «واشینگتُن» اجازه می دهد، بدون نیاز به رأی «کنگره»، برای لغو تحریم های خاص، بطور موقّت یا مشروط دست یابد ... «اوباما» می تواند با دنبال کردن تجربه "ILSA "، چشم خود را به روی برخی موضوعات ببندد ... یا می تواند با کاستن از تلاش ها برای اجرای تحریم، رویکرد زیرکانه تری را در پیش گیرد ... اگر دولت منابع تخصیص یافته به اعمال تحریم ها را کم کند، تأثیر آنها کمتر خواهد شد».
تحلیل اندیشکده واشینگتُن: تسهیل تحریم ها بدون مجوّز کنگره
پاتریک کلاوسن: اگر دولت میزان عملیاتی کردن تحریم ها را کاهش دهد، کنگره دیگر قدرت ندارد
در 12 آبانماه، بحث جزئی درباره چرایی و چگونگی طرح تعلیق تحریم ها را «روزنامه کریستین ساینس مانیتور» مطرح کرد، «دیوید کورت رایت» - مدیر مطالعات سیاسی در اندیشکده کراک برای مطالعات صلح جهانی- نوشت: «سابقه دیپلماسی بر مبنای تحریم، حاکی از آن است که فشار، زمانی موفّق می شود که با مشوّق ها همراه باشد تا در معامله نوعی پویایی ایجاد شود؛ یک رویکرد تنبّهی خالص در مورد تحریم ها، کارآمد نیست. ترکیب تحریم و مشوّق برای دستیابی به موفّقیت دیپلماتیک، ضروری است ... پیشنهاد لغو تحریم ها می تواند به شکل "تعلیق تحریم های مالی" در روابط غیر نظامی با ایران باشد. تعلیق می تواند در مرحله نخست، شش ماهه باشد و در صورتی که «تهران» نیز اقداماتی نظیر محدود کردن غنی سازی را انجام داد، می‌توان مدّت تعلیق تحریم‌ها را تجدید کرد. مزیّت تعلیق تحریم‌ها در این است که می توان در صورت خودداری «تهران» از عمل به تعهّداتش، فوری آنها را به حال اول بازگرداند. پیشنهاد تعدیل تحریم‌ها اکنون به امتیازهای اوّلیه از جانب ایران و توافق بر سر چارچوب جامع مذاکرات بستگی دارد». این دقیقاً چیزی است که تنها پنج روز بعد، «اوباما» مطرح کرد.
تحلیل کریستین ساینس مانیتور: تسهیل تحریم ها در قالب تعلیق تحریم ها، عامل پویایی مذاکرات است
پنج روز بعد، اوباما دقیقاً نظراتی که این روزنامه مطرح کرده بود؛ را رسماً اعلان نمود
مزیّت نسبی تعلیق تحریم در برابر لغو تحریم این است که آمریکا سامانه قدرتمند تحریم ها را حفظ خواهد کرد در حالی که تنها، برای مدّتی به آن استراحت می دهد؛ سامانه ای که وقت و هزینه های بالایی برای آن گذاشته است. لذا هر وقت که نیاز باشد، دوباره و به‌سرعت از سر گرفته می‌شود.
ایران فقط وقتی باید تعلیق تحریم را بپذیرد که یک اهرُم فشار و مابه ازاء قدرتمند و راهبُردی با خاصیت همیشگی بودن در اختیار داشته باشد. بدین معنا که هرگاه ایران با تهدید احیای مجدّد تحریم ها روبرو شد، برگ برنده خود را به عنوان تهدید غرب رو کند؛ تهدیدی که در همه حوزه های امنیتی، راهبُردی، بین المللی و افکار عمومی، قدرت بازدارندگی علیه غرب را داشته باشد. آیا «جمهوری اسلامی» اکنون چنین برگ برنده ای در چنته دارد؟
پس اکنون زمان آن است که حرف های نهایی زده شوند، الآن وقت سانسور نیست؛ طرح "تعلیق در برابر تعلیق" که پیشتر نیز چیزی شبیه آن در نامه برخی از اعضای «سنا» به «اوباما» مطرح شده بود، به نفع «جمهوری اسلامی» نیست؛ به ضرر «جمهوری اسلامی» است. شاید مردم و برخی از مسئولان خوشحال باشند که تحریم ها برای چندصباحی تعلیق شوند، شاید برای مدّتی سایه خشن تحریم ها از سر فرودستان جامعه کنار برود؛ تحریمی که آثارش با بی تدبیری های داخلی ترکیب شد و با کاهش ارزش ریال به تورّم لجام گسیخته منتهی شد.
پروسه تعلیق تحریم حتّی اگر در برابر نقض خطوط قرمز ایران صورت نگیرد، دوره ای است از اینکه آمریکایی ها طبق یک "جنگ روانی- اطّلاعاتی" به مردم ایران نشان دهند؛ تحریم‌ها ایران را از چه بهشتی محروم کرده است. اینجا قلّه اثرگذاری "پروژه تحریم‌ها" بر روان جامعه ایران است، اگر تعلیق تحریم به هر دلیلی که "دولت صهیونیست آمریکا" تشخیص می‌دهد، متوقّف شود؛ آنگاه کابوس بعد از رؤیا فراهم خواهد شد.
تعلیق تحریم، آرامش قبل از طوفان است. هنوز هیچ کس تضمینی نداده که در آن طوفان احتمالی، سوءتدبیری های داخلی به حُسن تدبیر تبدیل شود؛ شاید در آن روزهای سخت، عُمر 4 ساله «دولت تدبیر و امید» به پایان رسیده باشد ولی «جمهوری اسلامی» خواهد ماند با مردمی که روانشان از بازی تحریمی آمریکا آزرده و خسته است.
ما را به بدبینی جنون‌آمیز متّهم نکنید، در یک "مختصات امنیتی- راهبُردی"، پذیرش تعلیق تحریم بیشتر از عدم لغو تحریم، به ضرر کشور است؛ شاید در کوتاه‌مدّت یا حتّی میان‌مدّت، زبان‌ها به تحسین بچرخند ولی در بلندمدّت یک ضربه قاطع و نهایی است. آن موقع نمی‌توان براحتی از دشمنی با اسرائیل، دفاع از مقاومت و عزّت ملّی، اینچنین با غرور صحبت کرد، این مباحث در صورت پیشبُرد این پروژه؛ منحصراً خاطرات فردای بچّه‌های ایرانند.
لازم است که این توصیه جدّی گرفته شود، بهتر است به پذیرش تعلیق تحریم بیشتر فکر شود، امتیازاتی که غربی‌ها در بُرهه فعلی از ایران می‌خواهند؛ بسیار باازش‌تر از آن هستند که فدای این ریسک بزرگ و پُرهزینه شوند. منبع: مشرق نیوز
